3 strategie sukcesu firmy: zróżnicowanie, koszty, specjalizacja.

Pozycjonowanie konkurencyjne to zestaw narzędzi i procesów służących do oceny pozycji konkurencyjnej firmy oraz sposobów jej zmiany. Ocenia czynniki, które mają wpływ na wyniki rynkowe i zyski firmy. Przewaga konkurencyjna musi być opłacalna, czyli zaspokajać potrzeby wystarczającej liczby osób, aby generować zyski, oraz trwała, czyli taka, którą można utrzymać przez dłuższy czas. W przypadku tych drugich należy je chronić, gdyż w przeciwnym razie zostaną natychmiast skopiowane lub w tym samym momencie przestaną być zaletą. Oznacza to, że przewaga konkurencyjna ma swoją datę ważności, dlatego należy być stale czujnym i przyjąć postawę proaktywną, aby szukać ulepszeń, które zastąpią te, które tracą swoją skuteczność rynkową. Aby odnieść sukces w firmie, należy dokonać właściwego wyboru pozycji konkurencyjnej, która musi być starannie dobrana przez menedżerów, ponieważ każda z nich ma zalety i wady.

Strategia różnicowania.

1. Przewaga konkurencyjna dzięki zróżnicowaniu.

Pierwszą orientacją konkurencyjną jest wyraźne odróżnienie się od istniejącej konkurencji. Produkty i usługi w ramach tej strategii charakteryzują się jasną i unikalną propozycją sprzedaży, która znacznie różni się od oferty istniejącej na rynku. Strategię różnicowania można realizować za pomocą różnych taktyk np.:
a. stworzenie unikalnej marki, odpowiedniej dla grupy docelowej;
b. cechy szczególne produktu;
c. usługi ponadprzeciętnie zorientowane na klienta;
d. przewaga cenowa;
e. przewaga jakościowa.

2. Ryzyko związane z realizacją strategii różnicowania.

Jeśli firmy stosują strategię różnicowania, zamierzona odrębność nadal zależy od subiektywnego postrzegania przez (potencjalnych) nabywców. Jednak dobre produkty są zwykle naśladowane przez konkurentów wkrótce po wprowadzeniu na rynek, co zmniejsza postrzeganą różnicę między istniejącymi na rynku ofertami. Ponadto coraz krótsze cykle życia produktów sprawiają, że zagwarantowanie przewagi jakościowej lub cenowej staje się wyzwaniem.
Rozwiązanie jest często postrzegane przez firmy jako stworzenie marki z odpowiednim wizerunkiem. Jest to jednak proces ciągły i długofalowy, ponieważ na marce nie można polegać w krótkim okresie czasu. Co więcej, mozolnie budowany wizerunek marki musi być utrzymywany przy wysokich nakładach inwestycyjnych i regularnie dostosowywany do zmieniających się warunków rynkowych. Wdrożenie strategii różnicowania wymaga kreatywności, odwagi, wiedzy i sum, którym towarzyszą wysokie nakłady, zwłaszcza w segmentach rynku, w których panuje duża konkurencja.

Strategia kosztowa.

1. Przewaga konkurencyjna dzięki przewadze kosztowej.

Drugą strategią jest przewaga kosztowa, która polega na poszukiwaniu i utrzymywaniu pozycji niskich kosztów w stosunku do konkurencji. Przedsiębiorstwa mogą zatem osiągnąć decydującą przewagę konkurencyjną dzięki niskim strukturom kosztowym. Dzięki temu mogą oferować swoje produkty taniej niż inni uczestnicy rynku, a nawet osiągać w tym czasie zyski. Ich mniej efektywna konkurencja poniosłaby już znaczne straty przy tej samej cenie, a zatem przegrałaby ewentualną wojnę cenową.

2. Ryzyko związane z realizacją strategii przewadze kosztowej.

Paradoksalnie, ta początkowo zamierzona redukcja kosztów pociąga za sobą ogromne koszty inwestycyjne. Zakup nowoczesnych, energooszczędnych zakładów produkcyjnych jest kosztowny i zwraca się dopiero po kilku latach.
Ponadto osiągnięcie przewagi kosztowej wymaga zminimalizowania zbędnych ogniw w łańcuchu wartości. W szczególności pojawia się pytanie, czy dostawców zewnętrznych można zastąpić, zakładając własne zakłady produkcyjne o bardziej efektywnych kosztowo strukturach produkcyjnych.
Mimo wysokich kosztów inwestycyjnych wielu firmom opłaca się samodzielnie zlecać usługi na zewnątrz, dzięki czemu stają się mniej zależne od drogich usług zewnętrznych. Te etapy integracji przynoszą jednak korzyści dopiero w perspektywie średnio- i długoterminowej, ponieważ zdobycie wiedzy branżowej wymaga czasu.

Strategia specjalizacji.

1. Przewaga konkurencyjna dzięki specjalizacji.

Trzecią ścieżką strategiczną jest specjalizacja (nisze). W tym przypadku firma pozycjonuje się na określonym podrynku lub w niszy rynkowej. Również w tym przypadku — poprzez zróżnicowanie lub przywództwo kosztowe. Przewaga konkurencyjna wynika z dążenia do zawężenia segmentu rynku do bardziej precyzyjnie zdefiniowanych grup, co jego zdaniem prowadzi do lepszego zrozumienia, a tym samym lepszego zaspokojenia potrzeb klientów.

2. Ryzyko związane z realizacją strategii koncentracji.

Największym ryzykiem związanym ze strategią niszową jest przewaga dużych uczestników rynku, którzy kopiują udane koncepcje niszowe, a następnie wprowadzają je do głównego nurtu rynku.

Wybór strategii konkurencyjnej decyduje o sukcesie ekonomicznym w danym segmencie rynku.

Jak widać, przedstawione powyżej opcje pozycjonowania są zasadniczo możliwe do zastosowania w praktyce. Ale nie wszystko jest czarno-białe. Choć wyraźnie oddziela się strategię różnicowania od strategii przywództwa kosztowego, w praktyce firmy często muszą balansować między zróżnicowaną ofertą produktów a efektywnymi kosztowo procesami.